Bernad Jenkins
Bandmedlemmer:
  • Se i teksten under
Bandets hjemmeside
mangler info
Bernad Jenkins - Now!
Bernad Jenkins va bandet ”adle hadde vært me i når di pakkte snippeskå itte Afrika Aid konserten på Sjøhuså i 1980. Ryktene fortelle at det oppigjønå årå har vært bortimod femti medlemmer i bandet.

Det heila starta ein gang på 60 tallet med ein gjeng musikkintereserte ungdommer fra Hundvåg. Dette va på bondelandet då, lenge før det blei bru og någen særlige bebyggelse på øynå. Di øvde i det fuktiga gamla hønsahuset på gården te familien Østbø på Austbøjordet (opprinneligt det gamla hovedsetet på byøyene).

Jostein Bellest Østbø – odelsgutten, hadde rigga udhuset om te øvingslokale. Kyrne på nabogården blei ittekvert di mest musikalske i fylket og enkelte sverga på at et par av kuene pinadø blei Blå. For det va Bluesinspirerte rockemusikk det gjekk i. Bellest spelte Bass, Maggaen (Magnar Fyllingen) sang, og Kurt Magne Hagen spelte Gitar og ittekvert på et gammalt Farfisa-orgel. Orgel va jo et must på denne tiå – fortrinnsvis med leslie, någe så ikkje akkurat va lett å få tag i. Egil Selnes spelte òg gitar og Terje Auestad slo trommer. Det va ikkje akkurat sinnsykt mange band så spelte på Hundvåg, så di fekk av og te spela på Øytun. Fritidsklubben på øynå.

Udigjønå 60-tallet fekk guttane innimellom lov te å vær me ”Nurk Twins” å spela på Frisinn og sånt, i byen på onsdagskveldane. De fekk visa seg fram og ”stjernene” konne ta seg ekstra lange pauser. Kissaen (Bjørn Inge Kristensen) va bare fjorten når `an hørte di fysste gang på Frisinn, og han va ikke i tvil om at å spela i band va den beste måden å imponera damene og ergra foreldrene på.

Kissaen starta ”Hawk Blackwood” i lag med Kåre Andersen (Kossaen) og bror te Hagen, Kjell Arild (han kalte di Halvan) på Buøy. På ungdomsskolen Øytun blei di kjende med Bluesbandet te Maggaen og di, og siden di spelte med litnebror te Hagen, fekk di av og te allernådigst lov å spela i pausene. Men di store guttane va jysla imponerte øve stemmen te Kissaen, og ”Black Hawkwood” blei itte kvert nærmast rivaler på Øytun.

Auestad slutta og di fekk me seg Viggo – ein liden trommis-spira frå Roaldsøy. Det va så som så med ferjer mellom øyane i gamle dager så han padla ofta over te øvingå. Pågangsmodet va dårr nemligt aldrig någe i veien med når du begynte i band på 60 tallet. Men Viggo`en kom ofta for seint på øving – klissblaude. Då hadde båden kveltra. Han va heldigvis goe å symma.

Me konne ha skreve sia opp og sia ner om denne gjengen og adle di andre som itte ryktene har våre med, men som dokker sikkert forstår så må me bare stoppa ein plass.

Uansett. Det e denne gjengen som komme te Sandnes Bluesklubb Onsdagen før Påske. Altså den 19. Mars. Så då gjelde det å ikkje ha reist opp på Fjedle. Bler det bråg frå ongane, så send di opp te hyttene dokkar med Buss, einveisbillett og mad for ein dag, så e di der når dokke komme dinglane opp te hyttå med Taxi seint på Torsdag kveld. God fornøyelse adle samen, me snakkes.